-
1 πυρεῖον
πυρεῖον, τό, ion. πυρήϊον, im plur., – 1) die Hölzer, welche man als das früheste Feuerzeug brauchte, indem man mit einem Holz an einem andern hohlen rieb, bis sie sich entzündeten, πυρήϊα, H. h. Merc. 111, als Erfindung des Hermes bezeichnet; übh. Feuerzeug, Soph. Phil. 36; vgl. Plat. τάχ' ἂν τρίβοντες ὥςπερ ἐκ πυρείων ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην, Rep. IV, 435 a; τὰ πυρεῖα συντρίψαντες, Luc. V. H. 1, 32; vgl. An. Rh. 1, 1182. – 2) eine irdene Kohlenpfanne, LXX., Hesych. – Bei den Persern der Ort, wo das heilige Feuer unterhalten wird, Suid.
-
2 πυρεῖον
A firesticks, h.Merc.111, S.Ph. 36, Thphr.HP5.3.4, D.S.5.67, etc.;τάχ' ἂν.. τρίβοντες, ὥσπερ ἐκ πυρείων, ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην Pl.R. 435a
; πυοεῖά τεχερσὶν ἐνώμων Theoc.22.33
;ἀμφὶ πυρήϊα δινεύεσκον A.R.1.1184
;πυρεῖα συντρίψαντες Luc.VH1.32
; the stationary piece was called ἐσχάρα, the drill τρύπανον, Thphr.Ign.64.II sg., earthen pan for coals (= θυμιατήριον, Hsch. ([etym.] πυρίον), Phot., Suid.), LXXEx.27.3: pl., ib.2 Ch.4.11,21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυρεῖον
См. также в других словарях:
συντρίβω — ΝΜΑ [τρίβω] 1. κάνω κομμάτια, θρυμματίζω, κατακομματιάζω (α. «το αυτοκίνητο συνετρίβη μετά τη σύγκρουση» β. «πρῶτον μὲν συνέτριβον τὰ σκευάρια», Αισχίν.) 2. (σχετικά με μέλη τού σώματος) σπάζω, κάνω θρύψαλα 3. μτφ. α) καταστρέφω ολοσχερώς,… … Dictionary of Greek
